• पोखरा : राजधानी घोषणाले मात्र पर्यटक आउँदैनन्

    पोखरा : राजधानी घोषणाले मात्र पर्यटक आउँदैनन्

    किशोर थापा 

    पोखराको आतिथ्य संस्कार राम्रो छ । सहरी विकासका हिसाबले पनि नेपालका सुन्दर र व्यवस्थित सहरको सूची बनाउँदा पोखरा पहिलो नम्बरमै आउँछ होला । यहाँ निकै राम्रो सहरी विकास योजना बनाई लागू गरिएको छ । उद्यमीहरूको ठूलो संख्या छ यहाँ । यस सहरलाई फोहोर सहर कसैले भन्न सक्दैन । अधिकांश सडक फराकिला, सफा र व्यवस्थित छन् । तर, पर्यटनको विशाल सम्भावना हुँदाहुँदै पनि पोखरामा त्यसअनुसार पर्यटकीय चहलपहल भने देखिन्न ।

    सरकारले केही समयअघि मात्रै पोखरालाई देशकै पर्यटकीय राजधानी घोषणा गरेको छ । तर, पर्यटकीय राजधानी घोषणा गर्दैमा पर्यटक बढ्छन् भन्न सकिँदैन । यसका लागि थप तयारी गर्न जरुरी छ । यसका लागि स्पष्ट योजना बनाउनुपर्छ । कुनै सहरमा देशका अन्य भागमा भन्दा बढी पर्यटक जान्छन् र त्यहाँको अर्थतन्त्रको मुख्य आधार नै पर्यटन बन्छ भने त्यो स्वतः पर्यटकीय सहर या राजधानीका रूपमा चिनिन्छ, सरकारले घोषणा गरिरहनुपर्ने जरुरी नै छैन । सरकारको ध्यान पर्यटकको संख्या बढाउने दिशातिर मात्र केन्द्रित हुनुपर्छ । त्यसका लागि पूर्वाधार तथा वातावरण बनाइदिने जिम्मेवारी सरकारको हो । अन्यथा, यस्ता घोषणा राजनीतिक ‘स्टन्ट’मै सीमित हुन्छन् । हाम्रोमा दुई–तीन दशकदेखि केही न केही घोषणा गरिरहने लहर चलेको छ । अब त यो संस्कार नै बनिसक्यो ।

    युरोपमा अस्ट्रियाको राजधानी भियना, इटलीको रोम, स्पेनको बार्सिलोना, फ्रान्सको पेरिसलगायत सहरमा ठूलो संख्यामा पर्यटक आउँछन् । तर, ती सहरलाई पनि पर्यटकीय राजधानी भनेर त्यहाँको सरकारले घोषणा गरेको छैन । पोखरालाई पर्यटकीय राजधानी घोषणा गर्दाको एउटै मात्र राम्रो पक्ष सर्वसाधारणमा चेतना जगाउने भन्ने हो । तर, पर्यटक भिœयाउन चेतना मात्रै पर्याप्त हुँदैन । पूर्वाधारमा पर्याप्त लगानी गर्नुपर्छ ।

    अहिले पोखराका कतिपय ठाउँमा सडकको अवस्था राम्रो छैन । कतिपय सडक अँध्यारा छन् । ट्राफिक जामको समस्या पनि छ कतिपय क्षेत्रमा । सहरको हालत यस्तो रहेसम्म पर्यटक आकर्षित हुन सक्दैनन् । लेकसाइडबाहेक अन्यत्र पर्यटकीय गतिविधि पनि कम देखिन्छ । बेगनासमा पनि तालवरपर मात्र केही रिसोर्ट छन् । पोखरामा अन्यत्र पनि पर्यटकीय गतिविधि बढाउन जरुरी छ ।

    कुनै सहरमा देशका अन्य भागमा भन्दा बढी पर्यटक जान्छन् र त्यहाँको अर्थतन्त्रको मुख्य आधार नै पर्यटन बन्छ भने त्यो स्वतः पर्यटकीय सहर या राजधानी हो, सरकारले औपचारिक घोषणा गरिरहनु जरुरी हुँदैन/

    पोखराको पर्यटनको अर्को आधार अन्नपूर्ण सर्किटको पदयात्रा हो । मुस्ताङ हुँदै कोरोलासम्म जाने नाकाको प्रवेशद्वार पनि पोखरा नै हो । यहाँको शीतल हावापानी र मनोरम दृश्यले धेरै पर्यटकलाई आकर्षित गर्छ । यहाँ पर्यटनको अपार सम्भावना छ । तर, यस सहरलाई पर्यटकीय राजधानीका रूपमा स्थापित गर्नका लागि भने गर्नुपर्ने काम अझै धेरै बाँकी छन् ।

    अन्नपूर्ण सर्किटमा जानुपर्ने मानिसले अहिले एक–दुई रात पोखरा बसेर हिँड्ने गरेका छन् । उनीहरूको बसाइ लम्ब्याउन यहाँ विभिन्न गतिविधि गर्न सकिन्छ । पोखरामा राष्ट्रिय तथा अन्तर्राष्ट्रिय खेलकुदको प्रवद्र्धन गर्नु जरुरी छ । क्रिकेट, फुटबलजस्ता खेलका विभिन्न स्तरका प्रतियोगिता आयोजना गर्न सके पर्यटकलाई भित्र्याउन सहज हुन्छ । यहाँ रंगशाला पनि छन् । तर, अन्तर्राष्ट्रियस्तरका खेल खाएको भएको देखिँदैन । सरकारको सहयोग लिएर राम्रा खेल आयोजना गर्ने क्षमता विकास गर्न जरुरी छ । त्यसका लागि खेलकर्मी र पर्यटन व्यवसायीले विशेष चासो दिनुपर्छ । सुरक्षाको ग्यारेन्टी सरकारले लिनुपर्छ । गल्फ खेल्नका लागि यहाँ ‘हाई क्लास टुरिस्ट’ आउन सक्छन् । यहाँ साहसिक खेलका प्रतियोगिता पनि आयोजना गर्न सकिन्छ ।

    पोखरालाई ध्यानकेन्द्रका रूपमा पनि प्रवद्र्धन सकिन्छ । माछापुच्छ्रेको मनोहारी दृश्य हेर्दै ध्यान गर्नुको मजा नै बेग्लै छ । ऋषिमुनीहरूले नै ध्यान गरेको ठाउँँ हो, नेपाल । यहाँको मौसम पनि राम्रो छ । चारैतिर हरिया डाँडाकाँडा देखिन्छन् । उत्तरतिर हिमाली शृंखलाको सुन्दरता लोभलाग्दो देखिन्छ । तसर्थ, यहाँ ध्यान गर्नकै लागि हजारौँ मानिस आउन सक्छन् । तर, सुरक्षा र बसोवासको भने राम्रो व्यवस्था हुन जरुरी छ ।

    भारतले योग दिवसलाई अन्तर्राष्ट्रिय जगत्मै स्थापित गरिसकेको छ । नेपालले पनि ध्यान दिवसलाई स्थापित गर्ने प्रयत्न गर्न सक्छ । वर्षमा एक दिन ध्यान दिवसका रूपमा मनाउने, ध्यान गर्नका लागि पर्यटकलाई नेपालमा आकर्षित गर्ने योजना बनाउन सकिन्छ । तीर्थाटनका लागि पनि नेपालमा धेरैभन्दा धेरै पर्यटकलाई आकर्षित गर्न सकिन्छ । सकारात्मक कुरा, नेपालगन्ज सहरले भारतीय पर्यटकलाई लक्षित गरेर कैलाश मानसरोवर दर्शन गराउन थालेको छ । नेपालगन्जमा वेलकम गरेर त्यहाँबाट मानसरोवर पठाउने काम भइरहेको छ । पोखरामा पनि मुक्तिनाथ जाने भारतीय पर्यटक प्रशस्तै आउँछन् ।

    विन्ध्यवासिनीलगायत मन्दिर, तालतलैया र त्यहाँको शीतल वातावरणले पनि आकर्षित गरिरहेका हुन्छन्, भारतीय पर्यटकलाई । तर, जति हुनुपर्ने हो, त्यति भइरहेको छैन । पोखरामा अन्तर्राष्ट्रिय सभा सम्मेलन पनि आयोजना गर्न सकिन्छ । यस्ता कार्यक्रममा भिआइपी र भिभिआइपी अतिथिलाई बोलाउँदा सहरको पर्यटकीय प्रवद्र्धन आफैँ हुन्छ । तर, यसका लागि पनि हाम्रो सुरक्षा व्यवस्था भने चुस्त हुनुपर्छ । स्वास्थ्य र शिक्षाको हब पनि बनाउन सकिन्छ पोखरलाई । यहाँ अहिले सिक्किमको मणिपाल अस्पताल छ । अन्य अस्पताललाई पनि स्तरोन्नति गरेर यहाँ आउनेलाई दन्त चिकित्सा, प्लास्टिक सर्जरीलगायत उपचार सेवा उपलब्ध गराउन सकिन्छ ।

    नेपालमा उपचार सस्तो पर्ने भएकाले विदेशीहरू आकर्षित हुन सक्छन् । घुमघाम पनि गर्ने प्लास्टिक सर्जरी वा दन्त चिकित्सा पनि गर्ने भनेर योजना बनाउन सक्छन् उनीहरूले । हावापानी राम्रो भएकाले यहाँ बस्न बिरामीले सहज महसुस पनि गर्छन् । यहाँ मेडिकल कलेजहरू पनि खोल्न सकिन्छ । यस्तो हुँदा भारत, बंगलादेश, पाकिस्तान, श्रीलंकालगायत देशका विद्यार्थी आएर पढ्छन् । उनीहरूका बाबुआमा, दाजुभाइ र साथीभाइ पनि वेला–वेला भेट्न आउँछन् । यसले पनि पर्यटन प्रवद्र्धनमा राम्रै सहयोग पुर्‍याउँछ ।

    पर्यटकका चाहना फरक–फरक हुन्छन् । कसैलाई क्यासिनो मन पर्छ त कसैलाई पदयात्रा । कोही तीर्थयात्राका लागि आउँछन् त कोही प्याराग्लाइडिङ गर्नकै लागि यहाँसम्म धाउँछन् । त्यसैले, सबैखाले पर्यटकलाई उनीहरूको रुचिअनुसारका सेवा उपलब्ध गराउन हामी तयार हुनुपर्छ ।

    अहिले पर्यटकीय गतिविधि कम भएकाले यहाँ अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल नियमित सञ्चालन हुन सकेको छैन । यस्तो अवस्थालाई चिर्न पर्यटन व्यवसायी पनि सक्रिय हुनुपर्छ । थाइल्यान्डबाट पाँच सयजना पर्यटक ल्याउने भनेर कुनै ट्राभल एजेन्सीले ग्यारेन्टी गर्‍यो भने नेपालका एयरलाइन्स त्यहाँ पुगिहाल्छन् । काठमाडौंका व्यवसायीसँग त्यहाँका पर्यटन व्यवसायीले पनि समन्वय गर्नुपर्‍यो । सुरुमा चार्टर्ड फ्लाइटमार्फत पर्यटक ल्याउने र पर्यटकको संख्या बढेपछि नियमित उडान गर्ने व्यवस्था मिलाउन सकिन्छ । बैंकक–पोखरा, मुम्बई–पोखरालगायत उडान गराउन सकिन्छ । तर, त्यसका लागि पनि पहिले पर्यटन गतिविधि नै बढाउन जरुरी छ ।

    काठमाडौंबाट पोखरा जाने सडकलाई पनि व्यवस्थित बनाउन जरुरी छ । जाम र समय–समयमा सडक बिग्रिँदा पर्यटकले हैरानी खेप्छन् । पर्यटकहरू हैरानी खेप्न चाहँदैनन् । उनीहरू सफा–चिटिक्क सडकमा सुरक्षित यात्रा गर्न चाहन्छन् । त्यहीकारण सडकलाई व्यवस्थित बनाउन जरुरी छ । केही समयअघि मात्रै पोखराको हेम्जा हुँदै लुम्लेतिर जाने सडकको ड्रोनबाट खिचेको तस्बिर र भिडियो सामाजिक सञ्जालमा भाइरल भएको थियो । त्यसले धेरै आन्तरिक पर्यटकलाई आकर्षित गर्‍यो । जहिल्यै धुलो उडिरहने सडकमा कोही जान चाहँदैन । पर्यटकले सुरक्षा र सरसफाइलाई सधैँ प्राथमिकतामा राखेका हुन्छन् । यसतर्फ सबैको ध्यान जानुपर्छ । किनकि, पर्यटक मुड फ्रेस गर्न आएका हुन्छन् ।

    पर्यटकको बसाइलाई यादगार बनाउन आवासले पनि ठूलो भूमिका खेल्छ । हामीले आफ्नै मौलिक स्वरूपका घर निर्माण गर्नुपर्छ । पोखरामा अहिले मापदण्डविपरीत अग्लाअग्ला घर बनिरहेका छन् । एउटाले अग्लो घर बनाउँदा व्यक्तिगत रूपमा उसलाई फाइदा होला । तर, उसले सयौँ घरलाई अप्ठ्यारोमा पारेको हुन्छ । फेवाताल र माछापुच्छ«ेको दृश्य छोपेको हुन्छ । आफ्नो फाइदाका लागि सहरलाई कुरूप बनाउन कसैले पनि पाउँदैन । पर्यटकीय आकर्षण बढाउन हामीले यहाँको वास्तुकलामा पनि ध्यान दिन जरुरी छ । पोखराको संस्कृति संरक्षण गर्न जरुरी छ । यहाँ दिल्ली वा दुबईमा जस्तो घर बनाएर हुँदैन । यहाँको ल्यान्डस्केपसँग मिल्ने एकनासका भवन बनाउनुपर्छ । त्यसले सहर सुन्दर र आकर्षक देखिन्छ ।

    पोखरामा तीन तलासम्मका घर राम्रा देखिन्छन् । ढुंगा, स्लेट, काठ प्रयोग गरेर घर बनाउनुपर्छ । भित्र कंक्रिट प्रयोग गरे पनि बाहिर झ्यालढोका र बरन्डामा परम्परागत ‘लुक्स’ आउनुपर्छ । भैरव टोलमा केही त्यस्ता घर संरक्षण गरिएका छन्, जसले पुरानो पोखराको झल्को दिन्छ । सबै महानगरमा यस्ता घर आवश्यक नपर्ला । तर, पर्यटकीय क्षेत्रमा भने यस्ता घर बनाउन जरुरी छ ।

    होहल्ला, प्रदूषण, अव्यवस्थित घर, ट्राफिक व्यवस्थापन कमजोर भएका स्थानमा पर्यटक कम आउँछन् । त्यसैले, यहाँको ट्राफिक व्यवस्थापन पनि सुधार गर्नुपर्छ । यहाँको एउटा उदाहरणीय काम निजी व्यवसायीले चलाएका सार्वजनिक बस हुन् । ती बसको रंग एकैनासको छ । रुट व्यवस्थित छ । ट्याक्सी पनि एकरूपका देखिन्छन् । पोखराबाट विभिन्न स्थानसम्म जाने गुणस्तरीय पर्यटक बसको पनि राम्रो व्यवस्था छ । यो यहाँको सकारात्मक पाटो हो ।

    पोखरामा अनेकौँ लामा–छोटा पदमार्ग छन् । तिनलाई प्रवद्र्धन गर्नुपर्छ । छोटो समयको पदयात्रा गर्न चाहनेहरूका आवश्यकतालाई पनि ध्यान दिनुपर्छ । पोखरा सफा सहरमै पर्छ । तर, केही खोँचमा फोहोर जम्मा भएको पनि देखिन्छ । त्यसलाई सरसफाइ गर्न स्थानीय नै जागरुक हुनुपर्छ । अनि मात्र देशकै पर्यटकीय राजधानी घोषणाले सार्थकता पाउन सक्छ । अन्यथा, यस्ता घोषणा केवल घोषणामै सीमित नहोलान् भन्न सकिन्न ।

    (पूर्वाधारविज्ञ थापा नेपाल सरकारका पूर्वसचिव )

    जेष्ठ , २०८१

    तस्विर – लेकसाइड पोखरा ( ट्राभल बिज न्यूज }

    • मनाङमा विदेशी पर्यटकको आकर्षण

      घुम्न लायक स्थानका रूपमा विश्वसामु परिचित मनाङमा पछिल्लो समय विदेशी पर्यटकको आकर्षण बढ्दै गएको छ । स्वदेशी पर्यटकको तथ्याङ्क नराखिए पनि बाह्य पर्यटकको अभिलेखीकरण अनुसार वार्षिक रूपमा यहाँ आउने पर्यटकको सङ्ख्या वृद्धि हुँदै गएको हो ।

      विश्वको जोखिमयुक्त भनेर पहिचान गरिएको अन्नपूर्ण पदमार्ग यात्रामा आउने विदेशी पर्यटकको रोजाइमा मनाङ प्राथमिकतामा पर्ने गरेको अन्नपूर्ण संरक्षण क्षेत्र आयोजना इकाईले जनाएको छ । सन् २०२४ मा मनाङमा ३० हजार आठ सय ६६ पर्यटक भित्रिएका छन् । एक वर्षमा १८ हजार चार सय ९९ पुरुष, १२ हजार तीन सय ६२ महिला र पाँच जना अन्य विदेशी नागरिक यहाँ आएका तथ्याङ्क रहेको इकाईका प्रमुख ढकबहादुर भुजेलले जानकारी दिनुभयो ।

      यहाँ आउने पर्यटक अन्नपूर्ण पदमार्गका साथै मनास्लु पदयात्रामासमेत निस्कने गरेका इकाईअन्तर्गत धारापानीमा भएको अभिलेखीकरण उल्लेख छ । उहाँका अनुसार तीन वर्षको वार्षिक तथ्याङ्कअनुसार हालसम्म बढी मात्रामा फ्रान्सका नागरिक यहाँ आएका देखिन्छ ।

      हिमाली क्षेत्र, अग्ला पहाड र जैविक विविधताले भरिपूर्ण रहेकाले यहाँ पर्यटकको आकर्षण बदेको भन्दै यहाँ आउने पर्यटकले मानव जीवनको वास्तविकता, स्थानीय परिकार र संस्कृति, रहनसहन, प्राकृतिक सुन्दरतालगायत हिमाली दृश्य अवलोकन गर्न आकर्षित हुने भुजेलले बताउनुभयो । बाइस हजार ३९ पर्यटक थोराङ्रा भञ्ज्याङ र तिलिचो ताललगायत क्षेत्रको भ्रमण गरेका छन् भने आठ हजार आठ सय २७ पर्यटकले मनास्लु पदमार्गको यात्रा गरेका उहाँले जानकारी दिनुभयो ।

      दुई सिजनमा पर्यटकको आवागमन हुने भन्दै पहिलो सिजन (मार्च, अप्रिल र मे) महिनामा बढी पर्यटकको आगमन हुने भुजेलले बताउनुभयो । त्यस्तै दोस्रो सिजनअन्तर्गत सेप्टेम्बर, नोभेम्बर, अक्टोबर र डिसेम्बरमा पर्यटकको आगमन तुलनात्कम रूपमा कम हुन्छ ।

      सन् २०२३ मा २१ हजार दुई सय ४७ पर्यटक भित्रिएको तथ्याङ्कमा अभिलेखीकरण छ । सन् २०२३ मा १८ हजार ८३ विदेशी नागरिकले थोराङ्रा भञ्ज्याङ, तिलिचो ताल, गङ्गापूर्ण ताल, आइसलेकलगायत हिमतालको भ्रमणका गरेका छन्, भने तीन हजार एक सय ६४ विदेशी नागरिकले मनास्लु पदमार्गको यात्रा गरेका छन् । सन् २०२३ मा पनि सबैभन्दा बढी फ्रान्सका नागरिक आएको इकाईका प्रमुख भुजेलले जानकारी दिनुभयो ।

      सन् २०२२ मा १५ हजार आठ सय ५५ विदेशी नागरिकले मनाङ भ्रमण गरेका थिए । यहाँ आउने अधिकांश विदेशी पर्यटक विश्वको दशौंँ स्थानमा पर्ने जोखिमयुक्त अन्नपूर्ण पदमार्गमा यात्राका लागि आउने गरेका छन् । फ्रान्स, इजरायल, जर्मनी, भारतका साथै अन्य देशका नागरिक आउने क्रम विस्तारै बढ्दै गएको अन्नपूर्ण संरक्षण क्षेत्र आयोजना इकाईले जनाएको छ । यसका साथै अमेरिका, अष्टे«लिया, चीन, रसिया, नेदरल्याण्ड, पोल्याण्डलगायत एक सय २५ देशका नागरिक यहाँ आउने गरेका इकाईका प्रमुख भुजेलले उल्लेख गर्नुभयो ।

      कोभिडको सङ्क्रमण र विसं २०७८ को बाढीपहिरापछि यहाँ पर्यटक आगमनमा वृद्धि हुँदै गएको छ । पर्यटक हिमाल, पहाडका दृश्य, मनाङवासीको संस्कार, संस्कृति, रीतिरिवाज, प्राकृतिक सुन्दरता हेर्न पर्यटक आउने गर्दछन् । यहाँ आउने अधिकांश पर्यटक अन्नपूर्ण पदमार्गमार्फत मनाङबाट थोराङ्ला भञ्ज्याङ पार गरी मुस्ताङ हुँदै पोखरा पुग्ने गर्दछन् ।

      अन्नपूर्ण पदमार्गको प्रवेशद्वार लमजुङ बेँसीसहर नगरपालिका–७ मनाङ्गे चौताराबाट यात्राको सुरुआत हुन्छ । अन्नपूर्ण पदमार्गमा लमजुङसहित मनाङ, मुस्ताङ, म्याग्दी र कास्की गरी पाँच वटा जिल्ला जोडिएका छन् ।

      काठमाडौँबाट बेँसीसहरसम्म सवारीसाधनमा पर्यटक आउने गर्दछन् । पछिल्लो समय सडक यातायात सहज भएपछि सवारीसाधनमा चामे, खाङ्सारसम्म पर्यटक पुग्ने गरेका पाइन्छन् । त्यसपछि मात्रै मुख्य गन्तव्यतर्फ पदमार्गको यात्रा सुरु गरिन्छ । रासस

      बन्दीपुर भ्रमण वर्षमा दुई लाख पर्यटक 

      बन्दीपुर भ्रमण वर्ष २०२५ मा दुई लाख पर्यटक भित्र्याउने लक्ष्य लिइएको छ । हाल वार्षिक एक लाख पर्यटक आगमन भइरहेकामा त्यसलाई दोब्बर बनाउने लक्ष्यका साथ काम भइरहेको भ्रमण वर्षका संयोजक एवं पर्यटन व्यवसायी वैश गुरुङले बताउनुभयो ।

      भ्रमण वर्षको अवसरमा आसपासका पालिकाका गन्तव्य समेटेर नयॉ पदमार्ग विकास गरिने गुरुङको भनाइ छ । भ्रमण वर्षका अवसरमा विभिन्न मितिमा २४ वटा सांस्कृतिक कार्यक्रम, साहित्यिक सम्मेलन, साहसिक पर्यटकीय गतिविधि सञ्चालन गरिने जनाइएको छ ।

      गुरुङले बन्दीपुर बजारको मूर्त एवं अमूर्त सांस्कृतिक सम्पदाहरुको अध्ययन, अनुसन्धान गरी तिनीहरुको आधिकारिक पहिचान, उचित संरक्षण र व्यवस्थापन गरी स्थानीय समुदायदेखि अन्तर्राष्ट्रिय स्तरसम्म एकापसमा सम्मान, सद्भाव र भाइचाराको अभिवृद्धि गर्ने बन्दीपुर भ्रमण वर्षको उद्देश्य रहेको उहाँले बताउनुभयो । बन्दीपुर भ्रमण वर्षको क्रममा पूर्वाधार विकास, तथ्याङ्क सङ्कलन, दक्ष जनशक्ति उत्पादन, पर्यटन व्यवसायीको स्तर मापन कार्यक्रम गरिने उहाँले उल्लेख गर्नुभयो ।

      भ्रमण वर्षको अवसरमा नेपालका छ वटा याम अनुसारको प्याकेज निर्माण एवं प्रबर्धन गर्ने, भारतीय र चिनियाँ पर्यटक अनुकुल प्याकेजमा ध्यान दिने, हाल मुलुकमा बाह्य पर्यटक आगमन सङ्ख्या वृद्धि भए पनि बसाइ अवधि र खर्च घटेको कारण उक्त कुरालाई ध्यानमा राखी प्याकेज तयार गरिने उहाँले बताउनुभयो ।

      बन्दीपुर गाउँपालिकाका अध्यक्ष सुरेन्द्र थापाले पालिकाभित्रका सबै वडामा रहेका पर्यटकीय गन्तव्यलाई प्रचारप्रसार गरिने बताउनुभयो । बन्दीपुर बजारमात्रै नभई गाउँ गाउँमा रहेका गन्तव्य परिचित गराउने र त्यस ठाउँमा पर्यटक पुगाउने लक्ष्य लिइएको उहाँको भनाइ थियो । उहाँले बन्दीपुर–छिम्केश्वरी–मनकामना–गोरखा मन्दिर–लिगलिगकोट–भानु जन्मस्थल हुँदै पुनः बन्दीपुर आउने दुई दिनको प्याकेज बनाइएको समेत जानकारी दिनुभयो ।

      भ्रमण वर्ष सफल पार्न देशका मुख्य शहर काठमाडौ, पोखरा, चितवन, लुम्बिनी लगायत पुगेर बन्दीपुरको प्रचारप्रसार गरिने छ । पर्यटनलाई आम्दानीको मुख्य स्रोत मानेर धेरैभन्दा धेरै पर्यटक भित्र्याउन विभिन्न कार्यक्रम गरिने थापाको भनाइ छ । उहाँले भन्नुभयो, “विशेष संरक्षित क्षेत्र तथा पौराणिक सहरका रुपमा रहेको बन्दीपुर बजारलाई थप आकर्षक बनाउन पौराणिकता झल्किने खालका कार्यक्रम सञ्चालन हुनेछ ।”

      गण्डकी प्रदेशको पोखरापछिको प्रमुख पर्यटकीय गन्तव्य बन्दीपुरका छ वटै वडाका पर्यटकीय स्थलको दिगो विकासका लागि पर्यटकीय केन्द्र बनाउने सोच राखिएको थापाको भनाइ छ । उहाँले भन्नुभयो, “यहाँ प्याराग्लाडिङ, जिपलाइन जस्ता सहासिक खेलहरुको सम्भाव्यता अध्ययन गरिनेछ ।”

      खड्गदेवी मन्दिर, थानीमाई मन्दिर, महालक्ष्मी मन्दिर, सिद्धगुफा मणि मुकुन्दसेन पैदलयात्रा (मिनी ग्रेटवाल), तीनधारा, झरना र पानीको फोहरा, टुँडिखेल, मणिमुकुन्द सेन दरबार, पदम पुस्तकालयलाई गाउँपालिकाले प्रमुख गन्तव्यमा सूचीकृत गरेको छ ।

      सदरमुकाम दमौलीदेखि १८ किलोमिटर डुम्रे हुँदै आठ किलोमिटरको उकालो यात्रा तय गरेपछि बन्दीपुर पुगिन्छ । जहाँबाट मनोरम हिमशृङ्खला, पहाड, टाकुरा अवलोकन गर्न सकिन्छ । प्राकृतिक सुन्दरता बोकेको बन्दीपुरबाट अन्नपूर्ण, माछापुच्छरे, धौलागिरी लगायतका हिमशृङ्खला देख्न सकिन्छ । रासस

      लाङटाङ क्षेत्र भ्रमण गर्ने पर्यटक सङ्ख्या २५ हजार 

      रसुवाको पवित्र तीर्थस्थल गोसाईकुण्ड र लाङटाङ क्षेत्र भ्रमण गर्ने पर्यटकको सङ्ख्या पच्चीस हजार नाघेको छ । चालु आर्थिक वर्षको साउनदेखि मङ्सिरसम्म जम्मा २५ हजार पाँच सय २१ पर्यटकले गोसाईकुण्ड र लाङटाङ क्षेत्रको भ्रमण गरेको लाङटाङ राष्ट्रिय निकुञ्जका प्रमुख श्यामकुमार साहले जानकारी दिनुभयो ।

      यसरी रसुवा भ्रमण गर्न आउनेमा स्वदेशी तथा विदेशी गरी महिला नौ हजार एक सय तीन र पुरुष १६ हजार चार सय १८ रहेका छन् । यसैगरी सार्क राष्ट्रका छ हजार एक सय ६७ जना विदेशी पर्यटक रसुवा घुम्न आएको निकुञ्जको विवरणमा उल्लेख छ । लाङटाङ राष्ट्रिय निकुञ्ज कार्यालयले पर्यटक, वन पैदवार, न्यायिक दण्ड तथा जरिवाना, सरकारी सम्पतिको बहालबाट दुई करोड २८ लाख सात हजार एक सय ८३ राजस्व सङ्कलन गरेको जनाएको छ ।

      निकुञ्ज क्षेत्र आसपासमा बसोबास गरिरहेका र अन्य जन्तुबाट अन्नबाली क्षति पुर्याएका ४३ किसानलाई नियमानुसार मुल्याङ्कनका आधारमा चार लाख आठ हजार छ सय ५० राहत वितरण गरेको प्रमुख साहले बताउनुभयो । निकुञ्ज संरक्षणलाई प्रभावकारी बनाउन स्थानीय निकुञ्जवासीको साथ सहयोग रहिआएको, शान्तिसुरक्षाका लागि तैनाथ श्रीनाथ गणबाट नियमित गस्ती भइरहेको, सुख्खायाममा लाग्ने डँडेलो नियन्त्रणका लागि जनचेतना जगाउने कामलाई प्राथमिकतामा राखेको र अग्नि नियन्त्रणका सामग्रीसहित पूर्वतयारी अवस्थामा रहेको निकुञ्जले स्पष्ट गरेको छ ।

      यसैगरी निकुञ्जले समग्र वन तथा वनस्पति एवम् जैविक विविधताको संरक्षण गर्न समयसापेक्ष जनचेतना अभिवृद्धि गर्ने, रेडपाण्डा र हिम चितुवाको संरक्षणका लागि थप अध्ययन अनुसन्धान गराउने कामलाई प्राथमिकतामा राखेको छ । गोसाईकुण्ड जादाँ काठे-लौरीको नाममा वनस्पति नकाट्न, पवित्रकुण्डमा स्नान गरेपछि शरीरमा लगाएका कुनै पनि वस्त्र कुण्ड आसपासका क्षेत्रमा नफ्याँक्न, कुण्डतर्फ जानेक्रममा पैदलमार्गमा भेटिने जनावरलाई नजिस्क्याइ संरक्षण अभियानमा साथ दिन र तोकिएको स्थानका भाडामा मात्र फोहर राखी वातावरण संरक्षण कार्यमा साथ दिन सबै यात्रु तथा पर्यटकसमक्ष निकुञ्ज प्रमुख शाहले अनुरोध गर्नुभयो ।

      धार्मिकशास्त्र अनुसार लौरीविनायकमा चढाउने लठ्ठीका लागि निगालोमात्र प्रयोग गर्न अनुरोध गर्दै भगवान शिव निलाद्रि पर्वत जाँदा बेतको लठ्ठी प्रयोग गर्नुभएकाले  भक्तजनले बाँस या नियालोको लठ्ठी प्रयोग गर्दा उपयुक्त हुने प्रमुख शाहले बताउनुभयो । यसैगरी मालपोत कार्यालय रसुवाले जग्गा जमिनको कारोबारअन्तर्गत चालू आवको साउनदेखि मङ्सिरसम्म पाँच सय १० थान रजिस्ट्रेसन पारित गरेको जनाएको छ ।

      मालपोत अधिकृत गणेश श्रेष्ठका अनुसार जग्गा लेनदेन कारोबारअन्तर्गत एक सय ३९ धितो बन्धकको लिखत पारित भएका छन् । रजिस्टेसन, नामसारी, जरिवाना, पूँजीगत लाभकर र अन्य विविध शीर्षकबाट पाँच महिनाको यस अवधिमा ९० लाख चार हजार एक सय ४५  राजस्व दाखिला भएको जिल्ला मालपोत प्रवक्ता सविता पौडेलले जानकारी दिनुभयो । हिमाली क्षेत्र भएका कारण चिसोयामलाई मध्यनजर गरी मालपोत कार्यालयभित्र सेवाग्राही विश्राम स्थल बनाइएको, महिला-पुरुषका लागि छुट्टाछुट्टै शौचालय र बालबच्चा लिई आउने महिला सेवाग्राहीलाई स्तनपान गराउने कक्ष, तातोचिसो पानीका लागि डिस्पेन्सर, मालपोतसम्बन्धी जानकारी दिने कक्ष र समाचार तथा मनोरञ्जनका लागि  टेलिभिजनको व्यवस्था गरिएको छ । रासस

      यात्रा नेपाल

      हेलिकप्टरबाट हेर्दा -सगरमाथा